Η παράδοση λέει πως πριν 1500 χρόνια περίπου στην πόλη Καισάρεια της Καππαδοκίας, στην Μικρά Ασία ο Μέγας Βασίλειος, δεσπότης της Καισάρειας, ζούσε και ανέπνεε με μόνο σκοπό της ζωής του να προσφέρει βοήθεια σε κάθε φτωχό και ανήμπορο. Κάποια μέρα ένας στρατηγός-τύραννος της περιοχής ζήτησε να του δοθούν όλοι οι θησαυροί της πόλης αλλιώς θα την πολιορκούσε και θα την κατακτούσε. Ο Μέγας Βασίλειος προσευχόταν όλο το βράδυ για να σώσει ο Θεός την πόλη. Την επόμενη μέρα ο στρατηγός περικύκλωσε με το στρατό του την Καισάρεια και εισέβαλε απαιτώντας να δει τον δεσπότη ο οποίος εκείνη την ώρα προσευχόταν στο ναό, διατάσσοντας να του δοθεί αμέσως όλο το χρυσάφι της πόλη.
Ο Μέγας Βασίλειος απάντησε ότι οι κάτοικοι της πόλης δεν είχαν τίποτα το αξιόλογο να του δώσουν. Ο στρατηγός θύμωσε τόσο πολύ που απέιλησε ότι θα εξορίσει τον δεσπότη, λέγοντας ότι μπορεί και να τον σκοτώσει αν δεν ικανοποιηθούν οι απιτήσεις του.
Οι χριστιανοί της Καισάρειας όμως αγαπούσαν τόσο πολύ τον δεσπότη τους που έσπευσαν να τον βοηθήσουν. Τι έκαναν λοιπόν; Μάζεψαν ό,τι χρυσαφικά είχαν και τα παρέδωσαν στον στρατηγό...Αυτός όμως ήταν τόσο εξοργισμένος που διέταξε τον στρατό του να επιτεθεί στην πόλη. Ο Μέγας Βασίλειος για να προστατέψει την πόλη προσευχήθηκε και έδωσε στον στρατηγό ένα σεντούκι με ό,τι χρυσαφικά είχαν μαζευτεί.
Όταν όμως ο στρατηγός πήγε ν' ανοίξει το σεντούκι έγινε ένα θαύμα! Όσοι ήταν εκεί αντίκρισαν μία λάμψη και αμέσως μετά έναν λαμπρό καβαλάρη να επιτίθεται με δέος πάνω στον στρατηγό και τους δικούς του. Αμέσως εξαφανίστηκαν τόσο ο στρατηγός όσο και ο στρατός του. Ο καβαλάρης ήταν ο άγιος Μερκούριος και οι στρατιώτες του ήταν οι άγγελοι.
Αφού όμως σώθηκε η πόλη, ο Μέγας Βασίλειος βρέθηκε μπροστά σε ένα μεγάλο πρόβλημα...Θα έπρεπε να μοιράσει τα χρυσαφικά στους κατοίκους και η μοιρασιά θα έπρεπε να είναι απόλυτα δίκαιη. Προσευχήθηκε λοιπόν πάλι για να τον φωτίσει ο Θεός τι να κάνει. Και η λύση βρέθηκε!
Κάλεσε τους βοηθούς του και τους είπε να ζυμώσουν ψωμάκια, όπου μέσα στο κάθε ψωμάκι θα έβαζαν και λίγα χρυσαφικά και τα μοίρασε σαν ευλογία στους πιστούς. Στην αρχή όλοι παραξενεύτηκαν αλλά η μεγάλη έκπληξη ήρθε όταν κάθε οικογένεια έκοβε το ψωμί και έβρισκε μέσα τα χρυσαφικά της. Αυτό το ψωμάκι ήταν η βασιλόπιτα, η οποία έφερνε χαρά και ευλογία στους ανθρώπους.
Από τότε φτιάχνουμε και εμείς βασιλόπιτα βάζοντας ένα φλουρί μέσα την πρώτη μέρα του χρόνου, την ημέρα του Αγίου Βασιλείου.
Προχθές, 15.01.2013 πραγματοποιήθηκε «η κοπή της Βασιλόπιτας» στο σχολείο μας, με τη φροντίδα του Συλλόγου μας. Στον μαθητή κάθε τάξης που "έπεσε" το φλουρί, πρόσφερε ο Σύλλογος και ένα βιβλίο κατάλληλο για την ηλικία του. Στον τυχερό εκπαιδευτικό, ένα υπέροχο στιλό.
Ο Σύλλογος γονέων και οι εκπαιδευτικοί του σχολείου μας, ευχόμαστε σε όλα τα παιδάκια μας και σε όλο τον κόσμο Υγεία, Αισιοδοξία, Ειρήνη, Δημιουργικότητα, Θετικές σκέψεις, Ελπίδα για μια καλύτερη χρονιά...ευχές συνηθισμένες αλλά πολύ ουσιαστικές όταν είναι ευχές καρδιάς !!!
Ο Σύλλογος γονέων και οι εκπαιδευτικοί του σχολείου μας, ευχόμαστε σε όλα τα παιδάκια μας και σε όλο τον κόσμο Υγεία, Αισιοδοξία, Ειρήνη, Δημιουργικότητα, Θετικές σκέψεις, Ελπίδα για μια καλύτερη χρονιά...ευχές συνηθισμένες αλλά πολύ ουσιαστικές όταν είναι ευχές καρδιάς !!!
Η κοπή στο γραφείο των εκπαιδευτικών...ο διευθυντής επί τω έργω!!!
Οι τυχεροί μαθητές με τα δώρα τους!!!
Η τυχερή δασκάλα...η κυρία Ελένη Παρασχίδου!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου