Το Μεγάλο μας Τσίρκο...!!!

Η Γη μας χτυπάει με 80 σφυγμούς το λεπτό...!!!

Το "Πνευματικό μας Κέντρο" συντονίστηκε στους ίδιους σφυγμούς...!!!! 

Βαθύτατο συναίσθημα και έκφραση από τα τριτάκια και τα τεταρτάκια... τους μικρούς πρωταγωνιστές μας!!!!

Υπέροχες ερμηνείες από ταλαντούχους, εργατικούς και ορεξάτους μαθητές!!!

Eξαιρετική διασκευή και σκηνοθεσία από την κυρία Κατερίνα Διαμαντοπούλου!!!

Συγκλονιστικά τραγούδια του θρυλικού πλέον Σταύρου Ξαρχάκου που μας ταξίδεψαν σε εποχές και εικόνες!!! 

...και ένα κοινό ενθουσιασμένο, συγκινημένο που γέμισε με πλούσια πατριωτικά συναισθήματα!!! 

Υπόθεση

 Ένα αλληγορικό έργο που αγγίζει την ιστορία και τις ταλαιπωρίες του ελληνικού κράτους από τον ερχομό του Όθωνα το 1833 μέχρι την Κατοχή (στη δεύτερη παράσταση έφτανε μέχρι και την εξέγερση του Πολυτεχνείου).

 Μέσα από σατιρικά και δραματικά νούμερα και τραγούδια γινόταν μια αναδρομή στην ιστορία της Ελλάδας από την Τουρκοκρατία, τον Όθωνα και τους υπόλοιπους κυβερνήτες της ανεξάρτητης Ελλάδας ως την Μικρασιατική καταστροφή, τον πόλεμο του ’40 και το –τότε– σήμερα.

 Σκοπός ήταν να παραπλανηθεί η λογοκρισία της Χούντας αλλά και να περάσουν μηνύματα αφύπνισης στον ήδη αγανακτισμένο ελληνικό λαό. 

• Η παράσταση ήταν μια μεγάλη εισπρακτική επιτυχία
•  ( περίπου 400.000 εισιτήρια ) αλλά συγχρόνως στάθηκε και μία βασική αφορμή επανάστασης. 
• Συνθήματα όπως «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» και «ΦΩΝΗ ΛΑΟΥ -- ΟΡΓΗ ΘΕΟΥ» , γνωστά από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, είχαν πρωτοεμφανιστεί στην παράσταση.
• Η Καρέζη πέρασε ένα μήνα στα κρατητήρια της Ασφάλειας με αποτέλεσμα να διακοπούν οι παραστάσεις από τα μέσα Οκτωβρίου ως τα μέσα Νοεμβρίου του 1973 και να ξαναρχίσουν μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, με παρουσία αστυνομικών.
• Ερμηνευτής, συνθέτης και μουσικοί δέχονταν σχεδόν καθημερινά τις «επισκέψεις» των οργάνων της χούντας.
• "Το Μεγάλο μας τσίρκο" είχε μεγάλη απήχηση στο αθηναϊκό κοινό, και λόγω της μεγάλης προσέλευσης των θεατών οι παραστάσεις στο "Αθήναιον" χαρακτηρίστηκαν εκ των υστέρων ως οι  μαζικότερες – μέχρι το Πολυτεχνείο – πολιτικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας.
• Το έργο ανεβαίνει ξανά από τον ίδιο θίασο μετά την πτώση της χούντας σε Αθήνα και επαρχία και γνωρίζει και πάλι τεράστια επιτυχία.
• Τα τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου μαζί με κάποια από τα συνοδευτικά νούμερα της παράστασης κυκλοφόρησαν σε βινύλιο το 1974, ενώ το 2003 έγινε επανέκδοση του δίσκου.

Εικόνες από την παράσταση...

• 

  
  

  "Η  γη εξακολουθεί να χτυπάει με 80 σφυγμούς"!!!

  Κάτι γίνεται!!! Κάτι γίνεται!!!
  Το παλιό τύμπανο πάλλεται ακόμα στις καρδιές μας!!!
  ...μας καλεί να δράσουμε!!!
  ...θέλει να μας αφυπνίσει!!! Για ό,τι εμείς ως Έλληνες δεν πράξαμε και δεν πράττουμε σωστά! 

Γαϊτάνι, γαϊτανάκι...!!!

...μια ώρα από το σχολικό πρόγραμμα για να ζωντανέψουμε την παράδοση!!!

Νομίζω πως την άξιζαν τα παιδιά μας!!!

Το γαϊτανάκι

Από τα λίγα έθιμα που διατηρούνται αυτούσια ως τις μέρες μας, το γαϊτανάκι είναι ένας χορός που δένει απόλυτα με το χρώμα και το κέφι της αποκριάς. 

Το γαϊτανάκι πέρασε στην Ελλάδα από πρόσφυγες του Πόντου και της Μικράς Ασίας και έδεσε απόλυτα με τα άλλα τοπικά έθιμα, αφού η δεξιοτεχνία των χορευτών αλλά και ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του δεν αφήνουν κανέναν αδιάφορο!

Σήμερα συναντάμε αυτό το έθιμο στη Θεσσαλία,

 όπου την ομάδα πλαισιώνουν και διάφορα άλλα εθιμικά πρόσωπα όπως ο καραγκιόζης, το καραγκιοζόπουλο, οι κλέφτες κ.ά. με ανάλογη μεταμφίεση. 

Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, όπως στην περιοχή της Ρόδου  χορεύεται με πιο απλουστευμένη χορευτική μορφή (Κριτινιά) ή ως σκωπτικός χορός, χωρίς τις χορευτικές περιπλοκές του θεσσαλικού δρώμενου.

Δεκατρία άτομα χρειάζονται για να στήσουν το χορό. Ο ένας κρατά ένα μεγάλο στύλο στο κέντρο, από την κορυφή του οποίου ξεκινούν 12 μακριές κορδέλες, καθεμιά με διαφορετικό χρώμα. 

Οι κορδέλες αυτές λέγονται γαϊτάνια και δίνουν το όνομά τους στο έθιμο. 

Γύρω από το στύλο, 12 χορευτές κρατούν από ένα γαϊτάνι και χορεύουν μαζί, σε 6 ζευγάρια, τραγουδώντας το παραδοσιακό τραγούδι.

Καθώς κινούνται γύρω από το στύλο, κάθε χορευτής εναλλάσσεται με το ταίρι του κι έτσι όπως γυρνούν πλέκουν τις κορδέλες γύρω από το στύλο δημιουργώντας χρωματιστούς συνδυασμούς.

Ο ένας χορευτής περνάει τη μια φορά μέσα και την άλλη από έξω από τον άλλον και έτσι οι κορδέλες πλέκονται πολύχρωμες πάνω στο κοντάρι δημιουργώντας διάφορα χρωματιστά σχέδια. 

Όταν πια οι κορδέλες τυλιχτούν γύρω από το στύλο και οι χορευτές χορεύουν όλο και πιο κοντά σε αυτόν, τότε ο χορός τελειώνει και το στολισμένο γαϊτανάκι μένει να θυμίζει το αποκριάτικο πνεύμα.

Πιθανόν ο κυκλικός αυτός χορός να υποδηλώνει τον κύκλο της ζωής, από την χαρά στην λύπη, από τον χειμώνα στην άνοιξη, από την ζωή στον θάνατο και το αντίθετο. 

 Στις περισσότερες περιπτώσεις το γαϊτανάκι αποτελεί παραδοσιακή γιορτή αιώνων, διαφόρων αγροτικών κυρίως περιοχών, συμβολίζοντας το πνεύμα της συναδέλφωσης, της αγάπης και της ομόνοιας.

Την Παρασκευή αναβίωσε το έθιμο στο Σχολείο μας...!!!

Αρχίζει το πλέξιμο...εναλλάσσονται οι μαθητές σαν έμπειροι χορευτές...εύγε παιδιά!!!

Οι μουσικοί που συνόδευσαν τους χορευτές...εξαιρετικοί!!!

Ο Παρασκευάς στο αρμόνιο...

Ο Γιάννης στο τύμπανο και ο Γιώργος στο κλαρίνο...τέλειοι!!!